نامه ای به رئیس جمهور!

ریاست محترم جمهوری منتخب ایران، جناب آقای دکتر روحانی

سلام

پس از روز های دلهره آور انتخابات که با رای منطقی ملت در حمایت از عقلانیت خاتمه یافت بر آن شدم تا نامه ای به شما بنگارم و در آن از بیم و امید های آینده ی این سرزمین سخن گویم.

در ابتدا از امید ها بگویم، امید هایی که به آبادی ایران زنده نگه داشته اید. شاید ندانید انتخاب شدنتان جلوی این سخن چند نفر را گرفته که بگویند این سرزمین جای ماندن نیست. باید رفت و این خاک و خاکستر نشینان آن را به خودشان واگذاشت. نه اینگونه نیست اینجا سرزمین مادری من است. ایران را وا نمی گذارم تا عده ای هر چه بخواهند با آن بکنند. و این شمایید که پس از زمینه سازی آیت الله هاشمی رفسنجانی و خط شکنی جناب حجت الاسلام سید محمد خاتمی اکنون طلایه دار این قوم اید. فلذا دامنه ی تاثیرات شما چه مثبت و چه منفی در این چهارسال دوم خلاصه نخواهد شد. بلکه شما با عمل کردن به وعده ها یا عمل نکردن به آن ها تاریخ هزار ساله ی آینده ی این سرزمین را می نگارید. که البته همه مان امیدواریم به انجام وعده ها چرا که یار سفر کرده مان خیالش راحت بود از بلوغ ایران، از اینکه سرزمینمان دست نامحرمان خائن نمی افتد.

اسلام دموکرات ترین دین جهان است. آنجا که می فرماید إِنَّ اللَّهَ لا یُغَیِّرُ ما بِقَومٍ حَتّىٰ یُغَیِّروا ما بِأَنفُسِهِم. این ما هستیم که درجه خوشبختی یا شقاوت خود را تعیین میکنیم. اصلاحات عنصر ضروری حیات ایران است و آنقدر کار نکرده هست که از امروز تا ده نسل هم باید همه تلاشمان را بکنیم تا به آرمانشهرِ ایرانشهر برسیم.

جناب آقای روحانی مردم ایران از هر قوم و نژاد و تفکر و طبقه، اسلام رحمانی را عمیقا باور دارند و به قول سید محمد خاتمی عزیز اصلاحات غیر دینی و لائیک را نه باور دارند و نه می خواهند. اسلام رحمانی در جهان شناخته شده نیست. غربی ها معتقدند اسلام مکتب ترور است و کسانی که به آن ها مسلمان خوب میگویند کسانی هستند که به قوانین مکتب ترور عمل نمیکنند.

جناب آقای روحانی نماینده ی اسلام رحمانی باشید. سفیر حضرت مهربانی ها پیامبر خدا که در اوج اقتدار دشمنانی را که بد ترین توهین ها را به ایشان کرده بودند را می بخشد و به آنان امان نامه میدهد. بگذارید مردم جهان با مردم مسلمان ایران آشنا شوند. دیوار های فرهنگی که دور ایران کشیده شده را فرو بریزید و ایران را به جهان نشان دهید.

جناب آقای روحانی ! مردم یارانه چند برابر را پس زدند تا به شما بگویند اولویت های بالاتری وجود دارد. شما بهتر از من می دانید که وضعیت بیکاری و رکود در چه وضع است. و قطعا در پایان این چهارسال دوم انتظار است اقداماتی چشمگیر در این زمینه انجام شده باشد. اما مردم ایران معتقدند اولویت های بالاتری وجود دارد. ارتباطات فرهنگی با جهان در این چند سال آموخته های زیادی برای ما داشت. نمی دانم دوستانم در این مورد بخصوص چگونه فکر میکنند ولی من معتقدم اصلاح طرز تفکر و اصلاح جهان بینی از نان شب واجب تر است. چه بسا که گاه با اصلاح طرز تفکر نان شب سهل الوصول تر از سابق می شود. کودکی که عادت کرده از پس گردنش قاشق غذا را بچرخاند و بخورد چه بسا با تغییر نگرشش به زندگی راه ساده تری برای غذا خوردن کشف کند.

فرهنگ ایران نیاز به جراحی های اقتصادی و سیاسی پیچیده ای دارد که امیدواریم قسمتی اعظمی از بنیان های آن در دولت دوازدهم در اولویت امور قرار گیرد.

و اما گلایه ها

آقای دکتر در این انتخاب عمده مردم انتخاب خود را از بین دو تفکر غالب برگزیدند و کسی نمی داند اگر تفکر سومی وجود داشت نتیجه چقدر تغییر میکرد. در دوره تبلیغات بی اخلاقی هایی از سوی ستاد جنابعالی انجام شد که به چند نمونه مختصر اشاره میکنم:

·       انتخاب تیم مشاوران: قبلا در نقد های قبلی ام به شما نوشتم که متن سخنرانی هایتان ابدا مناسب نیست. و من این را زیر چشم مشاور هایتان می بینم همان ها که گفتند کاندیدا ها مثل سگ از مجری بترسند. در واقع سائر چیز هایی که ذیلا عنوان میکنم ریشه در همین ادبیات سخیف و طرز تفکر پیرامون آن دارد. امیدواریم با تصفیه و جایگزینی مشاورینی اندیشمند جلوی حاشیه های بی مورد و ایجاد چاله های عمدی در مسیر توسعه ایران گرفته شود.

·       ماجرای آقای حجت اشرف زاده در مشهد و ایده اینکه او را خرج انتخابات کنید ابدا مناسب نبود و اصولا آغازی که بر حقه و فریب سوار باشد راه به جایی نخواهد برد.

·       شعری که خطاب به امام رضا در یکی از ستاد های منصوب به حضرتعالی قرائت گردید موجب ناراحتی اقشاری از مردم مسلمان گردید. لازم بود اگر نه اینکه برخورد و توبیخ های شدید حداقل برای به دست آوردن دل کسانی که ناراحت شدند از این کار چند جمله ای می فرمودید.(در فضای بدون تنش بعد از انتخابات این کار آسان تر است.)

·       برخورد نامناسب عواملی که خود را منتسب به شما می دانند با پدر شهید مدافع حرم در یکی از مساجد تبریز در روز انتخابات از مواردی است که نیاز اکید به پیگیری دارد به عنوان یک اصلاح طلب حامی جنابعالی با شنیدن خبر فوق عمیقا متاثر شدم و تا حصول نتیجه آن را پیگیری خواهم نمود.

·       در مورد اشکالات وارده به هیات برگزاری انتخابات مبنی بر کمبود تعرفه ها در برخی نقاط شفاف سازی شود.

در پایان سخنی که خیلی ها به شما گفتند را تکرار میکنم. همان چیزی که در مشهد سر بسته گفتید. مردم کارشان را انجام دادند حالا نوبت شماست.

یکی از اصلی ترین دلایلم دراین انتخابات از رای به جنابعالی باز بودن دستم در انتقادات بود. فلذا در عین ابراز علاقه قلبی نسبت به شما و بنا به دستور خود جنابعالی تیغ تیز نقدم را به تنها ارگان پاسخگوی کشورم میگیرم تا اصلاح شود هر که در او غش باشد. به امید ایرانی آزاد و آباد.

سینالف

یکشنبه آخرین روز اردیبهشت 1396

 

چالش های یارانه ای

همین دیشب بود که یکی از دوستان آمد پیشم و از من خواست تا در اینترنت جستجو کنم و ببینم یارانه این ماه واریز شده یا نه به سایتی رفتم که در این باره و تاخیر های چند روزه واریز یارانه مطالبی نوشته بود. با خواندن نظراتی که در پای مطلب نوشته شده بود تنم لرزید. پدری که کودکش چند شب بود تشنج میکرد و منتظر 22 خرداد بود تا با پول یارانه او را به دکتر ببرد. مردی که روی مبلغ یارانه برای دهه آخر ماه حساب باز کرده بود و نوشته بود که فقط پنج هزار تومن در جیب دارد و هزاران نظر مشابه.

نمی دانم سیاستمردان سنگینی وزنه این سخنان و صدها برابر سخنانی که در جایی نوشته نمی شود را بر دوش خود احساس میکنند یا نه؟ الله اعلم اما در پی تاخیر دوروزه واریز یارانه ها در ماه پیش تاخیر (تا امروز) 3 روزه این ماه هم هم ادامه دارد.

پیرو این مطالب امروز به برخی سایت ها رفتم تا ببینم یارانه چیست نتایجی که به دست آوردم در خور توجه بود یارانه از دهه چهل بصورت رسمی وارد اقتصاد ایران می شود و نقش کمکی برای افزایش رفاه اجتماعی را دارد. چندی پیش یک ایتالیایی در مصاحبه با صدا و سیمای ایران را دیدم که میگفت دولت ایران به فکر شهروندانش است و در ایتالیا اصلا یارانه یا سوبسید وجود ندارد. شاید آن روز به دولت احسنت گفتم اما امروز میفهمم مصاحبه های میلی باعث شده بود تا چنین چیزی گفته شود یارانه اصولا برای گسترش رفاه است در کشوری مثل ایران که تا صد سال آینده هم با این روند به رفاه اجتماعی نمیرسد ضروری است که کمک های دولتی به اقشار ضعیف جامعه ادامه داشته باشد. اما قشر ضعیف جامعه چه کسانی هستند. چندی پیش سایت دولت نظر سنجی ای را پخش نمود که در آن از مردم خواسته شده راه شناسایی ثروتنمندان را از بین املاک سفرهای خارجی و غیره به دولت بگویند. در قضیه سبد کالا مشخص شد که دولت هیچ نظام سیتماتیکی در شناسایی اقشار ضعیف و قوی جامعه ندارد. چناچه در یکی از کارخانه های بزرگ اطلاع دارم که ریاست کارخانه شامل سبد کالا شده بود اما آبدارچی و باغبان شرکت نه!

من نظر خاصی در باره شناسایی اقتصادی مردم ندارم چون مردم ما متاسفانه به اصولی عادت کرده اند که در آن شناسایی غیر ممکن است. چه بسا افرادی با توان مالی پایین که با سیلی صورت خود را سرخ نگه میدارند و چه بسا افراد متمول دارای ده ها ویلا و زمین و غیره که در هنگام شناسایی فقط آه و ناله میکنند و میگویند هیچ ندارند.

http://www.khabaronline.ir/detail/419138/society/1379

اما آنچه که معلوم است طبق خط فقری که  در آن بیشتر جمعیت کشور زیر خط میشوند دیگر نمیتوان امید داشت که مردم انصراف بدهند یا به فکر کاهش و حذف یارانه ها بود.

دادن یارانه های نقدی به جای یارانه کالا بد ترین کار ممکنه بود که دولت محمود احمدی نژاد انجام داد. و امروزه باید تنها کوشید تا اثرات آن  مانند تورم را به حد اقل رساند.