دلفیناریوم تبریز خوب یا بد؟

دانستن اینکه چند دلفین مهمان تبریزی هاست برای شهروندان تبریز کار سختی نبود. چرا که همه تلوزیون های شهری تبریز و حجم بالای تبلیغات چندین مدت است که نشان از افتتاح یک دلفیناریوم در تبریز را میداد. برایم عجیب بود که چرا این اقدام در سکوت جوامع حمایت از حیوانات روی داد اما وقتی دقت کردم دیدم خود من مدت هاست میخاستم چیزی راجبش بنویسم و پشت گوش می انداختم. 

تبریز با انتخاب شدنش به عنوان پایتخت گردشگری کشور های جهان اسلام ، محل برگزاری اولین نشست گردشگری کشور های آسیایی و همینطور صفت هایی مانند جهانشهر و توسعه یافته ترین شهر ایران به سمت توسعه شهری سرعتی پر شتاب گرفته است.در سال های اخیر هم خبر های خوشی در زمینه حیوانات از شهرم میشنیدم. آشیانه حیوانات شهری ، ممنوعیت سیرک حیوانات و افتتاح یکی از اولین پردیس های حیوانات شهری در تبریز همگی خبری خوش بودند برای تبریزی های با فرهنگ. اما اینبار هیچ صدایی از کسی در نیامد. دلفیناریوم تبریز که پس از کیش و تهران از پیشتازان اسارت حیوانات بود زیر پرچم تفریحات شهری پای به تبریز گشود. تفریحاتی که با قیمت های سر سام آور 50 هزار تومنی اش معلوم بود که برای قشر بالای شهر و صرفا جهت بهره برداری اقتصادی ایجاد شده. به هر حال یا ایجاد سیر مثبت در تبریز اجازه ندهیم با عقب گرد های اقتصادی بعضی مسئولین در مورد پروژه های ضد حیوانات تبریز باز به جرگه شهر های شکنجه گر حیوانات باز گردد فلذا با محکومیت شدید اللحن این اقدام در تبریز خواستار رسیدگی مسئولین به اسارتگاه های حیوانات در باغ پرندگان باغلار باغی و جمع آوری دلفیناریوم آن شوند.

قسمتی از نامه انجمن ها و سمن های اصفهان به شهرداری اصفهان
گوشه ای از ایرادات وارده به دلفیناریوم ها به این شرح است:
- دلفینها در محیط طبیعی بین 40 تا 50 و گاهاً تا 90 سال عمر می کنند. این زمان در دلفیناریوم و در بهترین حالت به 20-25 سال میرسد. بیماریهای شایع در این محیط کوچک شامل عوارض پوستی ناشی از کلر محلول در آب، استرس و افسردگی به حدی که به خودکشی دلفین می انجامد.
- پارکهای دلفین عامل اصلی قتل عام دلفینها در تایجی ژاپن هستند. فیلم مستند The Cove توضیح کاملی بر این ماجراست و بصورت مستند از این قتل عام و پشت پرده آن رونمائی شده است. دراین فیلم که جایزه اسکار را نیز نصیب تولید کنندگان خود کرده و عمده صحنه ها بصورت مخفیانه تصویر برداری و مستند سازی شده است، به وضوح نمایش میدهد که چگونه در ژاپن خانواده های دلفین در فصل مهاجرت توسط قایقهای ژاپنی به سمت مسیر بن بستی که با تورهای ماهیگیری احاطه شده اند رانده شده، دلفینهای جوان و خوش قیافه زنده گیری شده و به دلفیناریوم ها فروخته میشوند و بقیه گروه به وحشیانه ترین روش قتل عام و گوشت آنها به بازار ارسال می شود.   
- هر سال، بیش از 20 هزار دلفین و نهنگ در تایجی ژاپن برای اجرای نمایش در دلفیناریوم ها زنده گیری می شود که بسیاری از آنها در مراحل شکار، نگهداری و انتقال می میرند.
- غیر ممکن است که یک دلفین بتواند زندگی مناسبی را در اسارت سپری کند. شرایط اسارت هیچ شباهتی با زندگی دلفینها در طبیعت ندارد. در طبیعت آنها صدها کیلومتر در روز به دنبال طعمه های خود شنا میکنند ولی در پارکهای دلفین هیچ گزینه ای به غیر از خوردن ماهیهای مرده و شنا کردن در دایره بی پایان استخر اسارت خود ندارند.
اینها تنها بخشی از ظلمی است که در پس پرده دلفیناریوم ها به این موجودات بی پناه تحمیل می شود. ملاحظه کردید سالانه 20 هزار دلفین در نسل کشی دلفین ها در تایجی قتل عام می شوند، به شکلی که آب خلیج قرمز رنگ می شود. اینک شنیده می شود اصفهان، پایتخت فرهنگی کشوری که آرامگاه ضامن آهو در آن وجود دارد قصد دارد در این نسل کشی شریک شود.