تور دوچرخه ای

به تازگی به این شیوه از رهنوردی دلبستگی پیدا کرده ام. شیوه ای نه چندان نوین که می خواهم آن را در سنجه ای کوچکتر بیازمایم و اگر پسند شد و در توانم بود (اه فارسی سره نوشتن چقده سخته...)  اگه تونستم دوست دارم یه سفر طولانی رو آغاز کنم.
سفر با دوچرخه

فک میکنم سفر با دوچرخه پر هیجان ترین گونه سفر هستش معمولا ما وقتی تصمیم میگیریم بریم یجایی و گردش کنیم مثلا تصمیم میگیریم بریم اصفهان، سوار ماشین میشیم بابا جاده قدیمی تهران رو نمیپسنده و دوست داره وارد آزاد راه بشه  وارد آزاد راه میشی و با سرعت 120 تا چند ساعته میرسیم تهران و بعد وارد بزرگراه اصفهان میشیم و چند ساعت دیگه اصفهانیم خب بچه ها خوش بگذره اما خوب تصور کنید سفر پدال زنان آغاز کنیم با پیدا کردن یه جای خوب یکم ظهر استراحت میکنیم بعد از ظهر یه روستا پیدا میکنیم و با مردمش گپ میزنیم شب رو چادر میزنیم و به ستاره ها نگاه میکنیم در کل طول روز فقط نیمی از راه رو اومدیم. وقتی باد تو صورتت میزنه وقتی خستگی لذت بخش سفر رو حس میکنی وقتی فرصت این رو داری که با مردم صحبت کنی اون وقته که وقتی به اصفهان میرسی اندازه ده تا سفر اصفهان خاطره برات میمونه.

پیشنهاد میکنم امتحانش کنید البته قبلش کلی آموزش باید ببینید سفر با دو چرخه همونقد که جذابه خطرناک هم هست.