ضعیف باید از بین برود؟
این مقاله پیرو اندیشه ایست که مدتی است در اطرافم و با محوریت افرادی خاص شیوع یافته و هر چند پایه های سستی دارد اما بنا به مقبولیت اشاعه دهندگان آن دچار مشروعیت نسبی شده است.
نکته اول در این مقال این که هیج گونه تزی برای این اندیشه در تاریخ ارائه نشده که نشانگر اهداف و ریز مسائل آن باشد تا بتوان برای آن آنتی تز نوشت و هر آنجه که در این مطلب می آید نقدی است جامعه شناسانه و مبتنی بر نقد عملی این تفکر که ضعیف باید از بین برود.
در کنار این دوستان حق نداری از کودکان معلول حرف بزنی از عقب مانده های ذهنی از فقرا از همه آنهایی که در مرتبتی قرار دارند که این دسته به آن ضعیف می گویند و معتقدند باید همه آنها نابود شوند تا جامعه ای قدرتمند بسازیم. مشابه چنین اندیشه ای را به هیتلر نسبت می دهند که بیماران و ضعیفان را قتل عام میکرد تا ژن ژرمن ها خالص و قدرتمند باشد.
اولین نقطه ضعف این نظریه در تعریف مفاهیم آن است آنجاکه هر موجود ضعیفی را مستحق فنا می داند گویا خیلی هوششان کم است که فراموش می کنند خودشان در یک جهان نسبیتی زندگی می کنند و از فیل و ها و گاو ها ضعیف تر هستند و گویا یادشان نمی آید که زمانی نوزادی بودند که ممکن بود با چند درجه تغییر دما جانشان را از دست بدهند. و در بسیاری از مراحل زندگی اگر کسی با تفکرات امروزی خودشان کنارشان می بود قطعا تا به حال زنده نبودند.
درباره تشابه این جریان با قانون انتخاب طبیعی چه میتوان گفت؟
این انتخاب اجباری از سوی یک قدرت فاشیستی برای حذف جریانی خاص را هرگز نمی توان طبیعی نامید. چرا که طبیعت همه مراتب را می سنجد و سپس با تقویت عوامل حیات برای گونه های سازگار سایرین را از صحنه کنار می زند. ولی در این اندیشه ما با ملاک هایی که امروز آن را نامطلوب می شناسیم اقدام به حذف مستقیم یا غیر مستقیم میکنیم.تصور کنید شما در در قرون وسطی با ابتلا به بیماری زال به دنیا می آمدید مردم آن دوره توجهی نمی کردند که ضریب هوشی شما چند است یا چه توانایی هایی دارید آنها یا شما را می کشتند یا آنقدر مورد بی توجهی قرار می گرفتید که نابود می شدید.
در دوره اعراب جاهلی به عنوان یک مونث به دنیا می آمدید شما یک موجود ضعیف نا مطلوب بودید و به احتمال زیاد پدرتان شما را دفن می کرد.
فرض کنید در قرن بیستم پزشکان تشخیص می دادند شما به یک بیماری سخت یک فلج تقریبا کامل بدن مبتلی شده اید. به احتمال زیاد شما بزرگترین کیهان شناس و سی سال دارنده کرسی ریاضیات لوکاس در دانشگاه کمبریج نمی شدید. اگر مردم اطرافتان همچنان اگوتیست بودند.
اگوتیسم نوعی خود پرستی افراطی است که در این اندیشه به کرات دیده می شود.
آموزه این مکتب: شغل مددکاری شغل بیهوده ای است چرا که همه هم و غم مدد کار رسیدگی به قشر ضعیف است.
به راستی انسان از قدر کوته بینی این افراد تعجب میکند آنجا که مهر را که میثاقیست بین جماد و نبات و حیوان به کنار نهاده منطق انسانی را نیز به کار نمیگیرد و همه نکات مثبت این قشر را رها کرده به سراغ نقاط ضعف آن می رود و به واسطه همین نکته شایستگی آنها را از حیات سلب می کند. با این تبری که دست شماست مگر نه این که خود جنابعالی نیز در همین راستا قطع می شوید نه مگر اینکه لیدر جریان خود را ازناحیت چشم بسیار ضعیف بوده و بار ها تحت عمل جراحی قرار گرفته پس حق حیات از خود وی نیز سلب میگردد تا دیگرانی که چشمانی قویتر دارند آینده ای بهتر برای نسل بشر بسازند.
بند پایانی انسان موجودی است فراتر از سائر موجودات به واسطه کرامتی که در ذات اوست. این انسان است که وظیفه یافته جانشین موجود اعلی باشد و بر همه چیز سلطه کند پس نباید به زادگان او مانند دیگر موجودات نگریست اگر شما یک گیاه را به واسطه ضعفش از بین ببرید تا به چرخه انتخاب طبیعی جهت دهید اگر به روح کلی آن گیاه و پراکنشش در جهان آسیبی نزند هیچ اتفاقی نمی افتد اما اگر به یک زاده انسان بی حرمتی کنید هر چقدر که ضعیف باشد باز شما به کرامت انسانی بی حرمتی کرده اید و این گونه می شود که راه برای نابودی همه نسل بشر باز می شود. اکنون در این روند قرار گرفته ایم ولی باید بدانیم که صرف حضور در این وضعیت این مجوز را به ما نمی دهد که شتاب حرکتی آن را افزایش دهیم.
به همجنسانمان احترام بگذاریم و اجازه رشد استعداد هایشان را به آنها بدهیم.
+یادداشت آماده مناظره