چند روز پیش به حدیثی برخوردم که مرا در فکر فرو برد و کمی هم مرا ترساند و البته شایسته ترس است هرکس که مفهوم حدیث را دریابد و آن حدیث این بود:
امام باقر(ع) می فرماید: ... حضرت مهدی(عج) به سوی کوفه رهسپار می شود. در آنجا 16 هزار نفر از بتریه مجهز به سلاح در برابر حضرت می ایستند؛ آنان قاریان قرآن و دانشمندان دینی هستند که پیشانی آنها از عبادت زیاد پینه بسته، چهره های شان در اثر شب زنده داری زرد شده است و نفاق سراپای شان را پوشانده است. آنان یک صدا فریاد بر می آورند: این فرزند فاطمه! از همان راه که آمده ای بازگرد زیرا به تو نیازی نداریم.
حضرت مهدی(عج) در پشت شهر نجف از ظهر روز دوشنبه تا شامگاه بر آنان شمشیر می کشد و همه را از دم تیغ می گذراند. معارف و معاریف، ج3، ص59.
ترسناک ترین قسمت ظهور امام عصر میدانید کجاست؟ آنجا که یک عمر اللهم عجل لولیک الفرج بگویید و چون او بیاید......فرزند فاطمه! از همان راه که آمده ای بازگرد زیرا به تو نیازی نداریم.
حدیث را توجیح میکنند منظور از بتریه فلان فرقه است و شیعه نیستند. اما جالب است بدانید کوفه شهر غالبا شیعه نشین است و اقلیت های مذهبی یا در آن وجود ندارند و یا بسیار کم هستند جه اینکه ازمیان غیر شیعیان و از میان قاریان و علمای غیر شیعه بتوان لشکری چند هزار نفری ساخت محال است.
مردم شیعه تفکرات عجیب و غریبی ندارند یعنی خیلی فرق با شیعیان ایران ندارند. پس اگر از کوفه چنین حرکتی علیه امام زمان اتفاق بیفتد این هراس در میان تمام شیعیان باید وجود داشته باشد که خدای نکرده مقابل امام صف نبندد.
اکنون نیز در کل کوفه اگر پرس و جو کنید به عدد انگشتان یک دست هم نمیتوانید نفر پیدا کنید تا در لشگری علیه امامشان بجنگند و از هرکس که بپرسید میگوید عاشق و منتظر امام زمان است.
شما چظور آیا عاشق و منتظر امام زمانتان هستید؟
چه تضمینی می دهید؟
۰ نظر
۰۹ مرداد ۹۵ ، ۱۸:۴۰